کاربرد سلول های زنده قارچ phanerocate chrysosporium در حذف بیولوژیکی کروم از فاضلاب صنایع چرم سازی در مقیاس آزمایشگاهی

سابقه و هدف: دفع فاضلاب صنایع چرم سازی به محیط به دلیل غلظت های بالای کروم 3 ظرفیتی و تبدیل آن به کروم 6 ظرفیتی اثرات زیست محیطی خطرناکی را بر جای می گذارد. امروزه در مطالعات آزمایشگاهی از قارچ ها در بیوتکنولوژی محیط زیست استفاده شده است. هدف از این پژوهش که از نوع بنیادی کاربردی می باشد، تعیین حد تحمل قارچ فانروکیت کرایزوسپوریوم در پساب چرم سازی و پتانسیل آن در حذف کروم در مقیاس آزمایشگاهی است. مواد و روش ها: ابتدا نمونه برداری از پساب واحد کروم زنی یک کارخانه چرم سازی منتخب، به منظور تعیین مقدار ph ، کل کربن آلی، کل ازت کجلدال، کروم (3+) و فسفر انجام شد؛ سپس نسبت کربن به ازت در محدوده 10 تا 12 تنظیم گردید. سوش قارچ p. chrysosporium تهیه و در مقادیر 1/2% - 35/0% (وزن خشک قارچ) به پساب کروم دار استریل شده در غلظت های mg/l 1080 – 120 تلقیح شد. نمونه ها در انکوباتور شیکر قرار داده شدند. میزان رشد قارچ و حذف کروم در این مرحله تعیین و نمونه ای از پساب که کم ترین کروم باقی مانده را داشتند، به نمونه بهینه برای تعیین شرایط محیطی مانندph ، دما، دور شیکر، نوع و غلظت مواد مغذی ازت دار و زمان ماند، انتخاب گردید. در این مرحله نیز میزان رشد قارچ و حذف کروم تعیین شد. یافته ها: بیش ترین میزان رشد قارچ و حذف کروم در نمونه پساب با غلظت کرومmg/l 240 و میزان تلقیح قارچ 07/0% (وزن خشک) اتفاق می افتد و به ترتیب معادل 4832/0% (وزن خشک) و 7/76% است. در شرایط بهینه و پس از26 ساعت، رشد قارچ به تعادل رسیده و میزان توده سلولی رشد یافته 2934/0% (وزن خشک) و میزان حذف کروم 8/95% شد. مطالعات آماری نشان داد با 95% اطمینان می توان گفت، رقت پساب و میزان تلقیح قارچ و هر یک از عوامل محیطی به تنهایی و در کنار هم بر میزان رشد قارچ و حذف کروم تأثیر معنی دار داشته اند (p< 0.001) نتیجه گیری: بیش ترین میزان رشد قارچ و حذف کروم در غلظت کرومmg/l 240 است، که به ترتیب معادل 48/0% (وزن خشک) و 7/76% بوده است. بررسی ها نشان داد با بهینه کردن شرایط محیطی میزان رشد و حذف کروم پس از 26 ساعت معادل 29/0% و 8/95% می شود.